شهرستان سنندج مركز استان كردستان در فاصله 512 كيلومتری غرب شهر تهران و از لحاظ جغرافيايی تقريباً در مركز استان قرار گرفته است. از لحاظ وضعيت طبيعی و اقليمی سنندج يك شهر كوهستاني با آب و هواي سرد كوهستانی است كه داراي تابستانهای ملايم و زمستانهاي نسبتاً سرد می‌باشد ارتفاع اين شهر از سطح دريا 1480 متر و متوسط بارندگی آن بيش از 500 میليمتر در سال است. شهر سنندج به دليل وضعيت خاص توپوگرافی يكی از شهرهای زيبای ايران است به طوريكه پيرامون اين شهر از كوه‌های زيبا و بلند و داخل شهر به صورت تپه ماهور از تپه‌های متعددی تشكيل شده است. از لحاظ تاریخی آنچه درباره سنندج محرز می‌باشد اين است كه از سال 1046 هـ ق يعنی در دورة صفوی و در زمان شاه صفی سليمان خان اردلان مركز حكومت از قلعه‌های حسن‌آباد و پالنگان در جنوب سنندج به شهر سنه منتقل شد. شهر سنندج از نظر فرهنگی، هنری و مذهبی جايگاه ويژه‌ای در ميان مناطق كردنشين دارد. گفتنی است شهر سنندج با تعداد 141 مسجد بيشترين تعداد مسجد را نسبت به جمعيت در ميان كشورهای اسلامي دارا می‌باشد. از جاذبه‌های گردشگری شهرستان سنندج می‌توان به مسجد جامع سنندج، مجموعه پارك تفريحی آبيدر، بازار سنندج، خانه كرد (عمارت آصف)، موزة سنندج، عمارت خسروآباد، عمارت وكيل، عمارت مشير ديوان و امام زاده هاجره‌خاتون اشاره کرد. علاوه بر این صنايع دستی هم از جاذبه‌های مهم سنندج است و انواع قالی و قاليچه، گليم، تخته‌نرد و شطرنج سنندج شهرت و اعتبار جهانی دارد.